- عمرو و زید (عَ رُ زَ)
از مبهمات است، بجای فلان و بهمان بکار رود. این و آن:
تا همچو زید و عمرو مرا کور بود دل
عیبم نکرد هیچ کسی هر کجا شدم.
ناصرخسرو (دیوان چ مینوی ص 138).
نه هیچ عمرو توانست بود از حکما
نه هیچ زید توانست بود از احرار.
ناصرخسرو.
اگر عز جاهست اگر ذل قید
من از حق شناسم نه ازعمرو و زید.
سعدی.
ز عمرو ای پسر چشم اجرت مدار
چو در خانه زید باشی به کار
درین نوعی از شرک پوشیده هست
که زیدم بیازرد و عمروم بخست.
سعدی.
گرت دیده بخشد خداوند امر
نبینی دگر صورت زید و عمرو.
سعدی
تا همچو زید و عمرو مرا کور بود دل
عیبم نکرد هیچ کسی هر کجا شدم.
ناصرخسرو (دیوان چ مینوی ص 138).
نه هیچ عمرو توانست بود از حکما
نه هیچ زید توانست بود از احرار.
ناصرخسرو.
اگر عز جاهست اگر ذل قید
من از حق شناسم نه ازعمرو و زید.
سعدی.
ز عمرو ای پسر چشم اجرت مدار
چو در خانه زید باشی به کار
درین نوعی از شرک پوشیده هست
که زیدم بیازرد و عمروم بخست.
سعدی.
گرت دیده بخشد خداوند امر
نبینی دگر صورت زید و عمرو.
سعدی